من به چشم سیهت دوست گرفتار شدم

                                                                           بوسه بر خاک زدم از همه بی زار شدم

راه میخانه به رویم چو ببستند دیدند

                                                                           یک نفس رفتم و این بارزدیوار شدم

عاقبت کوزه ی می دست من مست افتاد

                                                                          بوالعجب بین که در آن حال مددکار شدم

چون که بیدار شدم حمدوثنایت گفتم

                                                                         چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

فارغ ازمسجد وبتخانه و میخانه شدم

                                                                        من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم

یوسفم را چو به بازار خدایان بردند

                                                                        با کلاف گنهم پیر خریدار شدم

چون که یوسف بشد از آن من و بار گناه

                                                                       من خجلت زده در خدمت خمار شدم

من تنها چوزدم دم زدمی از دم تو

                                                                   بین که امشب به خوشی شهره ی بازار شدم